ادب
-
ڌرتيءَ ڄايا (افسانو)
رات جي اونداهي پنهنجي چادر وڇائي چڪي هئي ۽ هر طرف خاموشيءَ جو راڄ هو. ريڊ انڊين قبيلي جو هڪ…
Read More » -
قد (مختصر ڪھاڻي)
مون احتياط سان ھن جو مٿو چيرَي، منجهانئس مغز ڪڍيو. ھن اکيون ڇنڀيون، ھُو بنھہ نارمل لڳي رهيو ھو، بلڪل…
Read More » -
سياسي ننڌڻڪائپ جو اڀرندڙ جوڀن (هڪ دستاويزي نثري نظم)
سنڌ جي سياسي ننڌڻڪائپ، هر هر پنھنجي اڀرندڙ جوڀن کي آرسيءَ ۾ ڏسَي ٿِي ۽ پاسي وارَي ڳوٺ جَي اوباش…
Read More » -
وڏو ماڻھو (ڪھاڻي)
ماضيءَ جي گم ٿيل رستن کي ڳولڻ جي ڪندَي ھن کي شام ٿِي ويئِي. سندس پيءُ گذرئي ڪي گهڻا ڏينھن…
Read More » -
هڪ وضع دار ڪردار وڏيرو ملھ خان پالاري (ڪَلاڻي)
ڪوهستان جي مردم خيز خطي جي هڪ نهايت مڻيادار شخصيت وڏيري ملھ خان پالاريءَ جي آهي، جنهن جي تعريف ۽…
Read More » -
خميسي جو ڪوٽ (ڪھاڻي)
مان تن ڏينھين نماز پڙھندو ھوس. تھ سيارو ھوندو ھو، ھنڌ ۾ ويٺي ئي سئيٽر پائيندو ھوس. مٿان مفلر، ڪوٽ…
Read More » -
مھرباني (ڪھاڻي)
هڪ ڏينھن شام جو اسين چار يار ٺاڪ ڦاڪ ڪري، ٺھِي ٺُڪِي ڪاليج مان ٿيندا، ايلفيءَ ۾ گهمڻ وياسون. ڪارا…
Read More » -
ڪارو پاڻي (ڪھاڻي)
مان ننڍو ھوندو ھوس. امان ڳالھ ڪندي ھئي ته اڳي ڪارو پاڻي ايندو ھو. ڪشمور کان ڪڙڪاٽ ڪندو ايندو ھو.…
Read More » -
ھُو حُر ھَو…! (ڪھاڻي)
هُو حُر هو.. مشهور حر، خيرُو خاصخيلي. سندس رت نئون هو. پير صاحب پاڳاري کي انگريزن قيد ڪيو. حرن ۾…
Read More » -
ڪارونجهر جو قيدي (ڪھاڻي)
ڪارونجهر مٿان لڳاتار مانسون ھوائن جا گهيرا ھئا. مِينهن ڪاريون واريون ڪيو پئي وٺو. رکي رکي اتر کان ٻڪرال چھبڪ…
Read More »