ادب
-
ڪارونجهر جو قيدي (ڪھاڻي)
ڪارونجهر مٿان لڳاتار مانسون ھوائن جا گهيرا ھئا. مِينهن ڪاريون واريون ڪيو پئي وٺو. رکي رکي اتر کان ٻڪرال چھبڪ…
Read More » -
مُنھن ڪارو (ڪھاڻي)
دين محمد جو منھن ڪارو ٿيل ھو. اڌ مٿو ڪوڙيل، مڇون پَٽيل، ڏاڙھي مروٽيل، چَڳون وڍيل، ھِيسيل اکيون ٻاھر ڦوٽاريل،…
Read More » -
بدمعاش (ڪھاڻي)
ھُـو وڏو بدمعاش ھو، پھرئين نمبر جو.. ڪوڙ، دغا، فريب، چوري، ڌاڙو ھن جي ڏائي ھٿ جا کيل ھئا. چپٽين…
Read More » -
شاھ جو ڦَر (ڪھاڻي)
مريم ڏاڍي وڻندڙ ھئي. سڀ کي چوندي ھئي، ”ماما!“ پنجن ڇھن سالن جي ٻارڙي ھئي. وار ڪڪا، گلابي رنگ ۽…
Read More » -
پيراڻي (ڪھاڻي)
ٽَڪر تان بِروھين جي لَڏ ٿَي لٿِي. سياري جي شروعات ھئي، جابلو پَٽن تان خشڪ ھوا سنھڙيون پٿريون گھليون ٿي…
Read More » -
بدتميز (ڪھاڻي)
مان مئجسٽريٽ آھيان. پئسي وارو آھيان، مڇيءَ مانيءَ وارو ۽ ڪجهہ ھلنديءَ پڄينديءَ وارو.. منھنجي ڪِڪڙي بيمار ٿي پيئي. سج…
Read More » -
مان مڙد (ڪھاڻي)
مان تڏھين ننڍو جوانڙو ھجان! ڳاڙھو ڳاڙھو ڳٽول، لڱ سڊول. پاڻ کي پاڻ ڏسي خوش پيو ٿيان. تيل ڦليل ڪري…
Read More » -
جُملي باز (ڪھاڻي)
ھو پنھنجن دوستن ۾ سڀني کان تيز سمجهيو ويندو ھيو، شرارتن ۾، جملي بازيءَ ۾، خاص طور جڏھن معاملو ڪنھن…
Read More » -
نہ ٻڌائي سگهيل ڳالھ (ڪھاڻي)
موٽر سائيڪل کي تازي پيل برسات جي پاڻي کان بچائيندي، ڪجهہ گهٽيون ڪراس ڪري جڏھن مين روڊ تي پھچي، شھر…
Read More » -
تنهنجي جنازي پويان۔۔ (ڪھاڻي)
هو شهر ۾ پهتو ته رات ٿي چڪي هئي، ستارا مرڪي روئي رهيا هيا ۽ چنڊ جو تہ ڪو نشان…
Read More »