ادب
-
پيراڻي (ڪھاڻي)
ٽَڪر تان بِروھين جي لَڏ ٿَي لٿِي. سياري جي شروعات ھئي، جابلو پَٽن تان خشڪ ھوا سنھڙيون پٿريون گھليون ٿي…
Read More » -
بدتميز (ڪھاڻي)
مان مئجسٽريٽ آھيان. پئسي وارو آھيان، مڇيءَ مانيءَ وارو ۽ ڪجهہ ھلنديءَ پڄينديءَ وارو.. منھنجي ڪِڪڙي بيمار ٿي پيئي. سج…
Read More » -
مان مڙد (ڪھاڻي)
مان تڏھين ننڍو جوانڙو ھجان! ڳاڙھو ڳاڙھو ڳٽول، لڱ سڊول. پاڻ کي پاڻ ڏسي خوش پيو ٿيان. تيل ڦليل ڪري…
Read More » -
جُملي باز (ڪھاڻي)
ھو پنھنجن دوستن ۾ سڀني کان تيز سمجهيو ويندو ھيو، شرارتن ۾، جملي بازيءَ ۾، خاص طور جڏھن معاملو ڪنھن…
Read More » -
نہ ٻڌائي سگهيل ڳالھ (ڪھاڻي)
موٽر سائيڪل کي تازي پيل برسات جي پاڻي کان بچائيندي، ڪجهہ گهٽيون ڪراس ڪري جڏھن مين روڊ تي پھچي، شھر…
Read More » -
تنهنجي جنازي پويان۔۔ (ڪھاڻي)
هو شهر ۾ پهتو ته رات ٿي چڪي هئي، ستارا مرڪي روئي رهيا هيا ۽ چنڊ جو تہ ڪو نشان…
Read More » -
پکيءَ جي نئين نسل جي ڪھاڻي
ڪافي ڳالھين ۾ اسان ٻئي هڪ ٻئي جي ضد آهيون پر پوءِ بہ ملڻ، کلڻ ۽ ڳالھائڻ بنا رهي نہ…
Read More » -
چرٻٽ ۽ ھڪ نرس (ڪھاڻي)
اسڪول کان موٽندي دير ٿي وئي. پويون پيرڊ ڊرل جو ھو، ڊرل ماستر کي عرض بہ ڪيم: سائين، مان قد…
Read More » -
سنڌي ٻولي، قومي ٻولي (ڪھاڻي)
شھر جي ھڪ ھال ۾ ادبي تنظيم پاران ٻوليءَ تي سيمينار رٿيل ھو. پنڊال سنڌ جي نالي وارن اديبن، شاعرن…
Read More » -
دک جي نہ پڄاڻي آ… (ڪھاڻي)
جڏهن رات جو ڳپل حصو خواب وانگر بي آواز گذري ويو، تڏهن ڦندڻ ۽ مان اخبار جي آفيس مان ٻاهر…
Read More »